17 januari 2015

Goedemorgen.

De zon staat gelukkig weer aan, we hebben een paar uurtjes kunnen slapen en gelukkig kun je elke dag weer opnieuw beginnen.
Dat gaan we vandaag dan ook maar doen.

Na goed overleg en duidelijke afspraken lukt het om Dochter op de zorgboerderij te krijgen.
De kans dat we haar vanavond weer op moeten halen is wel aanwezig, maar toch, we pakken gewoon onze tas in om naar Zeeland te gaan.
We zien wel hoe ver we gaan komen vandaag.
Gewoon een beetje blijven geloven.

Hop hop, snel in de kleding dan.

Het beste recept tegen slaapgebrek.

Zullen we gaan?

Nee tuurlijk, doe die er ook nog maar bij, we kunnen het aan.

En we zijn vertrokken.

Hallo zonnebril!
Dat is lang geleden.

Wat ziet alles er toch beter uit met een beetje zon.

Oeps...zon of niet, ik kom erachter dat ik thuis mijn sjaal ben vergeten...

Ik vergeet nog liever mijn jas dan dat ik niks om mijn hals draag.
Snel ergens een das of sjaal kopen.

Kijk dit is nog eens origineel.

En dat allemaal in het oh zo gezellige Made.

We zijn weer vertrokken.

Hop hop...

Door de tunnel.

En daar is het altijd weer licht.

Oh...

Sja...

Misschien hadden we ons moeten verdiepen in hoe het hotel eruit zou zien.

Ach, maakt het uit!
We zijn lekker onderweg en kijk eens, ik heb een sjaal gekocht voor vijf euro.
En of ik dan nu dat stickertje weg wil halen, vraagt Zaagmans.

We gaan meteen aan de wandel want het begint al donker te worden.

De wind staat gelukkig ook al aan.

Hier zou ik ook wel een vakantiehuisje willen hebben.

Oh nee, geef mij deze maar, een echt Chanel huisje.

Kom, opschieten.

Ik heb schik hoor mensen.

Het strand!

En nog een schoon strand ook.

Hapje eten?

Nee, laten we nog even lekker wandelen.

Het strand helemaal voor ons alleen.

Sneu voor Nijntje, moet ze nu de hele winter met haar badpak op die stok blijven staan?

Ziet er gezellig uit toch?

Oh ja, we moesten uit de buurt van de zee blijven vandaag.

Ik kan hier nog wel uren blijven.
Maar waar is Zaagmans?

Oh daar.
Wacht op mij, Zaagmans.

Wat een haast.

Heel flauw.

We gaan eens kijken of er iemand voor ons een maaltijd wil bouwen.

Het is hier nog heerlijk rustig.

Zelfs de winkels zijn nog open.

 Mooi hoor.

En hier ook.

Dit sla ik even over.

Wat neem jij?

Wat is dit?

Ik weet het niet hoor...

Toch een beetje ongemakkelijk, een man zonder onderbroek naast mijn tafel.

Het eten is totaal niet ongemakkelijk.

Verre van zelfs,

Tijd om ons hotel op te gaan zoeken.

Als je maar lang genoeg wacht word het vanzelf weer hip.
Marmer is het helemaal voor 2015.
Waar is de bar?

Weet jij de weg?

De bar...

Uhhh.

Doe dan maar een koffie.

Zaagmans ligt al opgebaard op bed.

En ik test de badkamer maar eens uit.

Het goede nieuws van vandaag, Ik plog vandaag precies een jaar en we zijn nog steeds in Zeeland!

Eindelijk kan ik dan ook, net zoals ik bij Martine zag, een linkje onder aan mijn plog plaatsen met wat ik precies een jaar geleden deed.

Woehoe!

Truste!

Precies een jaar geleden deed ik dit, KLIK.