18 januari 2015

Goedemorgen.

Beetje verf op mijn gezicht en gaan.

Muziek uit blik.

Heb ik er vandaag nou een paar stickers bij gekregen?

Yup!
Serieus.

Koffie!

Stttt!
Nog niet praten, ik begin pas aan mijn eerste slok.

Zo, nu mag het weer.
Ik voel mij weer helemaal mens.

Zaagmans, wat doe je?

Oh ja, scheren natuurlijk.

Uh nou uh, dááág bijzonder hotel, bedankt voor de gastvrijheid.

Door naar Retranchement.
Wat?

Ik weet het ook niet, is weer eens wat anders dan Ausfahrt.
En je hebt hier een Wallenroute.

En een molen.
En regen.

Een hotel en regen.

En een patisserie.
We halen heerlijke broodjes.

En stappen uit in Knokke.
Waar ze trouwens ook regen hebben.

En mooie winkels.

Grote cotton balls.
Die zou ik ook wel willen.

We winkelen nog even door.

Deze winkel zou ik ook wel leeg willen kopen voor Meneer T.
Maar we doen het niet, 2015 staat in het teken van minder.
Nog een paar maanden en dan is het voorbij.

We zijn Knokke met zijn regen wel een beetje zat.

Winkelen in Sluis.
Ook met regen trouwens en heel veel flessen shampoo.

Hoi Sluis.

Zaagmans past een paar broeken, maar voelt zich wat ongemakkelijk.

HUH?!
Wat heb ik nu vast?

Haha!
Kijk mij eens shinen met de Dettol.
Ik ben een gelukkig mens.

Ja, je kan de dingen maar beter gewoon benoemen.
Heel duidelijk.

Wat kijk je verliefd?

Ah, komt natuurlijk door mijn mooie stickers.

Nom nom.

Boter op je brood.

Ok, hier moest ik echt van huilen.
Deze Meneer zat met iemand aan tafel die wij niet konden zien.
En dat raakte mij keihard.

Zaagmans!
Wat sta je daar wazig te wezen?
Wat gaan we doen?

Een brief schrijven in het grote boek van God.

We we steken een kaarsje aan.
Ik denk ook nog even extra hard aan de meneer die aan het tafeltje zat.

En aan wie denkt Zaagmans?

Kijk ons eens gezellig shinen.
We kunnen weer gaan.

Naar nog meer shampoo, dat kan je wel overlaten aan de mensen hier in Sluis.

Tijd om te gaan.

Maar eerst friet.
Daar is Zaagmans heel blij mee.

Duhuh!

Door de tunnel weer naar huis.

Meneer T?
Ben jij het echt?

Yup!

Dankjewel Sweaterman, voor het oppassen en de goede zorgen!

Terug in ons nog te verbouwen gang.

We gaan nog een stukje lopen en de Fitbit gaat mee.

Echte bikkels, want de regen staat nog steeds aan.

Best mooi.

Het is weer gelukt, ik kan met een gerust hart slapen.
Het goede nieuws van vandaag, door met het uur te leven werd het toch nog een fijne dag.

Truste!

Precies een jaar geleden deed ik dit, KLIK.