zondag 3 mei 2015

2 mei 2015

Goedemorgen.

Ik eet nog snel de restjes van gisteren.

En dan rap de deur uit.
De zon doet heel erg zijn best.

Eerst langs de boom van Marjan <3
Er zitten al wat groene blaadjes in.

We rijden ook nog langs de zorgboerderij van Dochter.
Nou ja van Dochter....
Dit zijn we dus aan het afsluiten en dat doet pijn.
Ze komt hier al zoveel jaren.
Alle seizoenen op de boerderij zijn zo mooi.
Ik ga ze zo missen.
Ik mis mijn kind zo.

We blijven even stil staan bij de koeien en zien hoe snel het leven doorgaat.
Dat is maar goed ook.
Toch doet het pijn te zien dat Dochter voor heel andere dingen kiest.
Ik kan dat bijna niet geloven, omdat ik als geen ander weet dat haar hart hier ligt.
Bij de dieren, bij een overzichtelijke omgeving, een plek waar zij zichzelf mag zijn.

Nou dáág kalfjes.

We komen vast nog wel een keertje voorbij.

Wie is hier zijn kind zat?

Nog iemand die het zat was. De pinautomaat.
Niet een heel handig moment, mijn pas zit er nog in.

Mijn redder in nood.
Kijk hem eens shinen in zijn nieuwe jas.

Op naar de markt.

Groente en fruit kopen.

En weer naar huis.

Waar we dit bankje nog steeds in elkaar moeten zetten.
Drie weken geleden gekocht, maar nog steeds geen zin gehad om hem in elkaar te zetten.

Het is wel een heel mooi bankje.

Toch, Zaagmans?

En groot.

Kláár!
Ik heb alleen geen zin om er iets mee te doen.
Komt wel als we aan de tuin gaan beginnen.

Tijd om de deur uit te gaan.
Sweaterman is morgen jarig en we gaan hem vast zijn cadeautje brengen.

Maar dit is niet de weg naar Sweaterman zijn huis.
Klopt, er kwam iets tussen bij Sweaterman en dus spreken we ergens anders af.

Al geraden?

Hoi Sweaterman!

De mannen halen pizza en Meneer T en ik wachten in de auto.

Dat is maar goed ook, want het is heel gevaarlijk op straat.

Maar dan ook echt.
Snel weg hier.

Even langs ons oude plekje rijden.

Zaagmans heeft een pizza gekozen met nogal veel kaas.

Hij is er blij mee, ziet u?

Hoi boom, hoi boten.
Ik vind het hier helemaal niet zo leuk meer nu Dochter er ook niet bij is.

Meneer T plast nog even een grasspriet om.

En dan gaan we alweer naar huis met onze pizzabuiken.

Truste!
Klik hier om te zien wat ik precies één jaar geleden deed.

11 opmerkingen:

  1. Vind je blog echt super! En ben sinds kort ook begonnen met ploggen.. Bedankt voor je inspiratie. Heb ook heel erg met je toe doen.. Want ik heb 2 meiden en als ik me dan inbeeld als ik in jou schoenen sta.. Daar wil ik niet eens aan denken. Geef aub niet op. Je inspireert mensen met je plogs!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat leuk dat je ook bent gaan ploggen.
      Ik ben al even wezen kijken, heel leuk!

      Verwijderen
  2. Ik voel zo de pijn in je hart....... dikke knuffel voor jou lieverd.
    Dank je wel voor de boom van Milan...... dikke tranen weer... Ik mis mijn jochie zo........

    liefs Marjan

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zou zo graag willen dat ik je pijn kan verzachten. Weet dat ik aan je denk...En ik denk altijd extra hard aan je bij de boom. Nu we er niet meer komen met Celine, blijf ik er toch voor je komen X

      Verwijderen
  3. Hart verscheurend! Wat moet dit verschrikkelijk zijn. Stel nou dat Dochter er achter komt dat dit toch niet het beste idee van haar was, kunnen die gesloten deuren van de instanties dan wel weer open?

    Debby

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Debby,
      Helaas kunnen de deuren niet zomaar meer open.
      Ik zal er natuurlijk altijd mijn best voor blijven doen.

      Verwijderen
  4. Maar hoe en wat gaat je dochter nou doen??? Als ze nu gaat merken dat het allemaal niet zo'n goed idee was, is er dan nog een weg terug? Veel sterkte hoor, voor jullie allemaal... Liefs, Marina

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Helaas niet...We zitten nu in de vierde week en de deuren om ons heen vallen alleen maar harder dicht. Er is gewoon niemand die ons de weg kan wijzen, echt heel bizar. Als dit allemaal achter de rug is denk ik dat we het ook openbaar gaan gooien. Niet de dingen over Dochter maar wel hoe het er tegenwoordig aan toe gaat in de zorg.

      Verwijderen
  5. Voel je verdriet bijna, wat een pittige tijd voor jullie. Sterkte, hoop dat er een goede oplossing komt voor dochter en een eind aan je gemis. �� Sterkte! Tamara

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wij hopen dat ze snel krijgt wat ze nodig heeft. Het liefst bij ons...

      Verwijderen
  6. Sterkte lieve Wendy! Typisch Nederland, allemaal roepen hoe goed ze wel niet zijn met alles, maar ondertussen.. ho maar. Een van de meest egocentrische landen ooit. Blij dat ik er weg ben! Hopelijk komt er snel verandering in alles! Groetjes Maartje

    BeantwoordenVerwijderen