9 november 2014

Goedemorgen.

Ontbijt van Zaagmans.

En een ontbijtje voor mij.

Nou kijk eens!
Het project wat we dit weekend af wilden hebben is bijna klaar.
Vloer moet nog één keer in de witte wax.

Want zo zag het er gisteren nog uit.

Zonder vloer en met heel veel rommel.

Zondag is een prima dag om in bad te gaan.
Toch Meneer T?

Prima.

Dat is knap van Zaagmans.
Een Chanelteken op de verfroller.
Zaagmans vindt het nogal vreemd van mij dat ik altijd overal Chanel in zie.
U zag het toch ook?

De muur is nu nog wit.

En hier zit er al een stukje krijtbord op.

Zo, ik heb de douche ook van dichtbij gezien en ben er weer helemaal klaar voor.

Klaar om op pad te gaan.

U mag raden in welke bouwmarkt we vandaag zijn.
Het is dezelfde als gisteren, maar dan op een andere locatie.
Groot verschil hoor.

Zaagmans had de douche vandaag nog niet van dichtbij gezien.

En hier belt hij even met zijn moeder.
Oh nee, met iemand anders denk ik.

Wij kunnen uren kletsen over verf.
Zaagmans vindt dat hij het het beste kan weten, want hij is een man.
En ik vind dat ik het het beste kan weten want ik ben altijd de man van ons twee.
Volgt u het nog?
Nou ja hoe dan ook, we nemen de verf die ik graag wil.
Wit en zonder verkleuringen.
Fijn.
Kunnen we nu dan gaan?

Zie we nog een beetje daglicht.

We halen nog wat boodschappen.

Wat een keuze mensen, zo kom ik hier toch nooit weg?

Ah, het licht is alweer uit.
Ik vind vroeg donker worden eignlijk alleen leuk tot aan oud en nieuw.
Daarna moet gewoon de zomer weer aan.

We eten een kommetje pasta.
Lekker!

En daarna smeer ik nog een laagje krijtbordverf.

Kent u deze kamer nog?

U dacht vast, wat heeft ze dat netjes opgeruimd.

 Nope...
Zaagmans heeft alles hier neergezet.
Of gegooid, zo ziet het er eigenlijk ook wel uit.
Zo zin om hier te gaan slapen.
Ga het maar meteen doen.

Truste!