Koffie!
Gebracht door vriend M.
Ik eet de restjes van gisteren op.
En vriend M maakt een vreemd eiprutje.
Hier heeft hij maar een paar happen van gegeten want ik vertelde hem dat hij geen boter had gekocht maar varkensvet om in te bakken.
Ik doe mijn stinkende best om mijn matras weer op te vouwen.
Maar het duurt wel even.
Het is namelijk traagschuim.
Gut, heb ik nu nog meer tassen?
Maar er zitten ook cadeautjes bij voor Zaagmans en Dochter.
Vriend M staat al op mij te wachten.
Oh nee, daar is hij.
Nog even een paar boodschappen halen.
En ik neem deze mee voor Dochter.
Ondertussen stuurt Zaagmans mij een foto van zijn eenzame tandenborstel.
Zitten we heel lang in de auto en zien we vooral dit.
Ik krijg wat foto's van thuis.
Fijn <3
Ik zie nog meer van dit.
Zaagmans heeft Dochter omgekocht met een nieuw spel.
En met een paard, maar die mag ze niet houden.
Ik zie door de bomen het bos niet meer.
Ik werd inmiddels
GEK van mijn doorzitwonden en sprong het liefst de auto uit.
Maar daar was het dan eindelijk!
Wát?!
En binnen was het nog erger.
Dit hadden we toch niet gezien toen we gingen boeken.
Het rook er naar oud bakvet en incontinente kabouters.
Ah!
Daar had je de eerste kabouter al.
Ik zei het toch?
Ze was heel klein maar blérde als een grote reus die vreselijke honger had.
Van WIFI hadden ze nog nooit gehoord en van bedden ook niet?
Ik had inmiddels vlekken in mijn nek en wilde de kabouter onder het kleed gaan vegen.
Maar toen gebeurde er dit...
De waterleiding sprong!
Ik ging wel even wat anders doen en eiste dat alles opgelost was als ik terugkwam.
Verderop in het dorp kwamen we erachter dat hier alleen maar kabouters wonen.
Kijk!
Hier heb je er één.
We proberen er ééntje te pakken.
Leuk voor Meneer T.
Heeft hij ook iemand van zijn eigen formaat om mee te spelen.
Kijk ze schattig fietsen voor hun leven.
Het opperhoofd van het dorp zag ons het liefst meteen vertrekken.
Hier wonen er nog meer.
En nu weer rap terug naar het hotel.
Kijken of de kabouters de troep hebben opgeruimd.
En ja hoor, het zijn echte kabouters.
Bedden waren opgemaakt en al het water was weg.
Er was zelfs heel trage WIFI!
Als we de kabouters toch niet hadden.
De boze oom van Meneer T had ook een kamer geboekt.
Ik heb trouwens een kamer met
bergzicht een muur tegen het raam.
Kortom, het is hier best om te janken.
Zelfs de schilderijen willen hier niet zijn.
Buiten begint het ook aardig te janken.
We gaan maar weer eens op pad.
Net toen ik tegen vriend M zei, pas je wel een beetje op dat we niet naar beneden vallen, keken we tegen dit kruis aan.
De rest van de rit zat ik met samengeknepen billetjes.
Ik zie dat soort dingen altijd als een voorteken.
Eten!
Wat zullen we eens gaan eten?
Vriend M is ook mee hoor.
Goed, het eten was ik vergeten, dus krijgt u van mij een mooie foto van mijn koffie.
Ik ben eigenlijk heel tevreden.
Superlekker gevoel.
Ziet u?
En nu weer rap naar het hotel met de kabouters.
Truste!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten