woensdag 10 juni 2015

8 juni 2015 Plog pauze


Ik dacht er nog wel even omheen te kunnen ploggen.
Ik dacht dat het nog wel goed zou komen, dat het over zou waaien.
Dat Dochter op korte termijn nog wel eens in haar eigen bed zou slapen.
Ik nam vandaag een beslissing waarvan ik nooit had gedacht dat ik deze zou kunnen nemen.
Ik weet niet in welke volgorde ik het moet doen, hard huilen, of braken.
De gene die ik het liefste heb, waar mijn wereld om draait, vind het een grote opluchting.
Voor mij voelt het als falen, als in de steek laten.
Iets wat een moeder nooit mag doen.

Vanaf vandaag laat ik het liefste wat ik heb los, omdat ik haar zo graag dichtbij heb.
Omdat ik hoop dat het hiermee ooit nog goed kan komen.
Omdat ik niet vanaf de zijlijn toe kan kijken en wachten op een ramp.

Ik kan hier niet meer omheen ploggen.
Kan dit niet verstoppen.
Wat een pijn, wat een onmacht, wat een verdriet.

Er lezen hier zoveel lieve mensen mee, dat ik niet zomaar wil verdwijnen.
Ik kom ook zeker weer terug, juist het ploggen maakt dat je op zoek blijft naar de mooie dingen in het leven.
Het is nu alleen tijd om even stil te staan bij mijn verdriet.

Ooit kwam ik deze tekst tegen,
Vanuit de wetenschap dat alles verandert, kun je leren dat er na slechte tijden ook weer goede volgen.
Daar hou ik mij aan vast.

Ik stop even met ploggen, maar ga wel proberen om elke dag een soort van kleine fotocollage te maken, proberen de mooie momenten te blijven zoeken.
Even zonder tekst.
Gewoon voor mijzelf en als u wilt, mag u hier in mee blijven kijken.

Als ik mijn glimlach weer kan voelen, dan kom ik weer ploggen.
Beloofd!

Klik hier om te zien wat ik precies één jaar geleden deed.

25 opmerkingen:

  1. Lieve Wendy, wat een verdriet inderdaad. Alle sterkte gewenst door een trouwe ploglezer. Lydia

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Wendy ik weet wat je voelt heb hetzelfde meegemaakt met onze oudste zoon,en geloof me de pijn blijft maar de scherpte gaat eraf,We hebben nu weer wat contact met verjaardagen en zo wel minimaal maar toch.Ik wens je heel veel sterkte toe ik leef met je mee.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nog voordat je bestond kende Hij je naam.
    Hij zag je elk moment en telde elke traan.
    Omdat Hij van je hield gaf hij zijn eigen Zoon.
    Hij wacht alleen nog maar totdat je komt.

    En wat je nu ook doet, Zijn liefde blijft bestaan.
    Ook niets wat jij ooit deed verandert daar iets aan.
    Omdat Hij van je houdt gaf hij zijn eigen Zoon.
    En nu is alles klaar wanneer jij komt.

    Kom tot de Vader, kom zoals je bent.
    Heel je hart, al je pijn
    is bij Hem bekend.
    De liefde die Hij geeft, de woorden die Hij spreekt.
    Daarmee is alles klaar wanneer jij komt.

    En wat je nu ook doet, Zijn liefde blijft bestaan
    Ook niets wat jij ooit deed veranderd daar iets aan
    Omdat Hij van je houdt gaf Hij Zijn Eigen Zoon
    En nu is alles klaar wanneer jij komt

    Kom tot de Vader
    Kom zoals je bent
    Heel je hart, al je pijn
    Is bij Hem bekend
    De liefde die Hij geeft
    De woorden die Hij spreekt
    Daarmee is alles klaar wanneer jij komt (2x)

    De liefde die Hij geeft
    De woorden die Hij spreekt
    Hij wacht alleen nog maar totdat je komt (2x)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Wendy, mijn moederhart huilt met het jouwe mee. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Kahlil Gibran zei:

    "Je kinderen zijn je kinderen niet.

    Zij zijn de zonen en dochteren van 's levens hunkering naar zichzelf.

    Zij komen door je, maar zijn niet van je,

    en hoewel zij bij je zijn, behoren ze je niet toe.


    Jij moogt hun geven van je liefde, maar niet van je gedachten,

    want zij hebben hun eigen gedachten.

    Jij moogt hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen,

    want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.

    Je moogt proberen hun gelijk te worden, maar tracht hen niet aan je gelijk te maken.

    Want het leven gaat niet terug, noch blijft het dralen bij gisteren.

    Jullie bent de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten.

    De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige en hij buigt je met zijn kracht, opdat zijn pijlen snel en ver zullen vliegen.

    Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter een vreugde voor je zijn:

    want zoals hij de vliegende pijl liefheeft, zo mint hij ook de boog die standvastig is."

    Als ik je plogs zo lees, heb jij je kind zoveel liefde meegegeven. Dat betaalt zich op een dag terug, daar geloof ik in. Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve Wendy, wat een ellende zeg!, begrijp dat je ziek bent van verdriet.
    Wens jou dan ook veel sterkte.
    Linda

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve Wendy,
    Heel veel sterkte voor jou, Zaagmans en MeneerT.!
    Liefs,Minca

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heftig zeg, heel veel sterkte de komende tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Lieve Wendy,
    Wat een afschuwlijk bericht. Met een brok in mij keel gelezen. Zo heftig. Ik heb zo voor je gehoopt dat ze zou beseffen hoe goed ze het had thuis. Met een moeder die zo voor haar knokt en haar best doet. Ik blijf in gedachte bij je. Neem de tijd die je nodig hebt.
    Hele dikke knuffel en kus xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik reageerde net al maar ik weet nu niet of je dat hebt gekregen. Ik leef heel erg met jullie mee en hoop dat je je glimlach snel weer kan voelen. Alle goeds en liefs toegewenst.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Lieve Wendy...

    Ik wilde je het gedicht geven wat ik vorig jaar kreeg toen ik een zware beslissing moest nemen over mijn Jongste... Ik zie dat je het al van Esther hebt gekregen...

    De dingen waar je het meeste van houdt... die laat je los..... uiteindelijk komen ze naar je terug..

    Dikke zoen.. en een dikke knuffel. Ik weet dat je je glimlach weer gaat vinden, maar nu is alles nog veel te moeilijk en veel te veel.

    Liefs Marjan

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Lieve Wendy, neem alle tijd die je nodig hebt. Ik hoop zo dat je snel weer met je hele hart kunt lachen, heel veel sterkte! Liefs Rosanne

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Oh arme, ben er stil van. Loslaten van je liefste, wat moet dat pijn doen. Mijn moederhart huilt mee, hoop op rust en vertrouwen in de toekomst. Neem de tijd. Ga je Plogs missen. Sterkte! X Tamara

    BeantwoordenVerwijderen
  13. veel sterkte - katrienvk

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Lieve Wendy, ik wens je heel veel sterkte toe. Heel veel liefs. Shirley

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat moet dat loslaten vreselijk moeilijk zijn.
    Ik denk aan je. (Mocht dat eens helpen...)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Lieve Wendy, ik lees al een hele tijd je blog met veel plezier, heb verder ook nooit gereageerd, maar nu wel, wens jullie enorm veel sterkte, hier ook 2 pubers, en het lijkt me echt zo verschrikkelijk om mee te moeten maken waar jullie nu doorheen gaan...
    liefs,Marjolein

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Lieve Wendy. Take care. Er komen weer betere tijden. Altijd. Liefs Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Lieve Wendy, wat moet dit ontzettend zwaar voor je zijn. Ik kan me niet voorstellen hoe heftig en verdrietig zoiets is. Neem je tijd, doe wat goed voelt en maak je geen zorgen om ons. Die goede tijden komen, daar ben ik van overtuigd. Liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Heel veel sterkte en dank voor al je mooie plaatjes en teksten. Ik wens je het allerbeste!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Lieve Wendy wat lees ik nu toch allemaal! Lees al vanaf het begin af aan mee en hoewel ik je niet ken, voelt dat door je plogs wel een beetje zo! Leef enorm met jullie mee. De liefde voor je dochter straalt al twee jaar uit elke plog die je schrijft. Hoop dat deze liefde je de kracht geeft die je door deze periode heen helpt.

    BeantwoordenVerwijderen