woensdag 20 mei 2015

Waarom?

Waarom dit op mijn plog?

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik geen Jeugdzorghater ben. Ik ben sowieso geen hater. Als wij eens ophouden met alles weg te bezuinigen in Nederland, dan had Jeugdzorg helemaal niet bij ons thuis hoeven zitten. Ik ga er nog steeds vanuit dat elke instantie waar wij mee te maken hebben of krijgen, net zoals wij het beste wil voor Dochter. Waar ons verhaal eigenlijk over gaat, is dat wij naar onze mening hierin terecht zijn gekomen door de grote bezuinigingen in de zorg.

Wij weten al meer dan tien jaar dat onze dochter zorgintensief is. Als je dat dus weet en je weet ook dat dit niet iets is wat over kan gaan, ga je kijken naar wat wel kan. Onze dochter kan ongelofelijk veel. Ze heeft alleen speciale hulp nodig om haar talenten te kunnen ontwikkelen. Iedere ouder draagt deze verantwoordelijkheid, wij dus ook. Wij moeten alleen het plan iets anders maken. Wij hebben daar hulp bij nodig. Die hulp hebben wij niet gekregen, waardoor wij Dochter gevangen moesten houden in ons eigen huis. Niet normaal voor een meisje van zestien. Dat zij hier is weggelopen zal ik haar nooit kwalijk nemen. Dit laat juist alleen maar zien dat ze is opgegroeid op een gezonde manier. Ze gelooft in zichzelf, heeft een eigen mening en wil iets van haar leven maken. Natuurlijk heeft ze nu een hekel aan ons. Het is allemaal niet zo vreemd.

Wij hadden dagbesteding voor haar geregeld tot haar 65ste. Woonplek was nog steeds heel erg moeilijk, zeker omdat Dochter niet wilde wachten tot haar achttiende. We zochten iets om te overbruggen maar dat bleek helaas niet te bestaan of was opgeheven vanwege alle bezuinigingen.

Waarom dit verhaal op mijn plog? Waarom zo open? Omdat ons verhaal niet het enige verhaal is. Ik lees dagelijks op forums over ouders die tegen deze wet aan zijn gelopen. De wet die zegt dat beide ouders toestemming moeten geven voor behandeling. Zo niet, dan geen behandeling, of jeugdzorg erbij met in het ergste geval een OTS. Jeugdzorg kan daar volgens mij niet zoveel aan doen. Ik denk dat Jeugdzorg liever zijn tijd besteedt aan ouders en kinderen die in gevaar zijn, of heel hard ondersteuning nodig hebben in de opvoeding. Nu zit Jeugdzorg vaak bij ouders die al jaren weten wat ze voor hun kind willen maar vastlopen door bezuinigingen. Wij hebben geen vraag over de opvoeding van onze dochter, wij vragen ons niet af wat we nu het beste kunnen doen. Wij zijn ouders met een plan. Misschien moet er wel een compleet nieuwe afdeling komen voor ouders die vastlopen met hun plan. Dan kan Jeugdzorg zich weer richten op ouders en kinderen die hulp nodig hebben bij de opvoeding.

Ik kan onze situatie niet meer veranderen. Ik zou willen dat ik de dingen anders had gedaan in het verleden. Helaas is het niet zo gelopen. Ik wil de boel ook niet gaan vertragen voor Dochter door met een leger advocaten aan te komen. Ik wil dat mijn kind krijgt wat ze nodig heeft, zonder eerst een crisisgeval te zijn. Helaas kan ik alleen maar toekijken op dit moment. De afgelopen jaren heb ik mij heel vaak zorgen gemaakt over de toekomst van mijn dochter, deze klap heb ik nooit aan zien komen.

Wij als ouders van zorgintensieve kinderen zorgen al jaren alleen voor onze kinderen. Veel van ons hebben bijna alles opgegeven om onze kinderen de juiste zorg en aandacht te geven. Het mag dan ook niet zo zijn dat wij na al die jaren vechten zo moeten toekijken, hopen op de juiste voogd, hopen op de juiste keuze van die voogd. Wij zijn heel goed in staat om een plan te maken voor onze kinderen. We hebben er alleen de overheid bij nodig om dit ook te kunnen realiseren.

Ik zou graag het gesprek aan willen gaan met mensen die deze regels hebben bedacht. Ik zou willen dat ik ze kon veranderen. Ik ben niet iemand die voorop loopt met dit soort dingen, maar misschien zijn er wel meer ouders die op dit moment met het idee lopen hier iets aan te willen doen. Misschien kunnen we samen wel zorgen voor de verandering. In gesprek gaan en kijken of we onze krachten kunnen bundelen om er in ieder geval voor te zorgen dat dit andere ouders niet gaat overkomen.

Mail mij gerust, wendyamelie@yahoo.com

Verder zal dit het laatste zijn wat ik deel over Dochter en onze zorgen over Dochter.
Er zijn zoveel mensen die meelezen, het is moeilijk om aan iedereen duidelijk te maken hoe wij hierin staan. De reden dat ik dit heb gedeeld is omdat wij hopen hierin iets te kunnen veranderen, voor Dochter en misschien voor andere dochters en zonen.

10 opmerkingen:

  1. Heftig zeg! Ik wens je heel veel kracht toe om dit te verwerken en haar "los" te laten.

    Jemig zeg.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Weet niet wat ik moet zeggen.. veel liefs en sterkte!

    xxx Maartje

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Te bizar en goed dat je het deelt. Hopelijk lukt het om samen met anderen een oplossing te vinden voor dit soort situaties. En ik duim voor jullie dat je dochter snel weer contact opneemt. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jeetje wat heftig zeg. Veel sterkte. Hier ook een zorgkind (ASS asperger). Is nog maar 8 (bijna 9). Gaat naar het speciaal onderwijs. Is daar nu ook op de goede plek. Maar houd af en toe mijn hart vast voor de toekomst.

    Roos

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat goed dat je dit deelt.... Liefs xx

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Kippenvel door je verhaal. Ik lees je plog sinds het begin en heb vaak vol bewondering gekeken naar de dingen die jullie hebben moeten laten om te kunnen zorgen voor jullie dochter. Weinig de deur uit, niet kunnen afspreken met vrienden, plannen op het laatste moment omgooien, jullie wereld leek/lijkt zo klein ten opzichte van dat van anderen. Maar altijd was duidelijk dat je het met liefde deed ondanks de teleurstelling. Ik kan niet anders concluderen, juist door je plog, dat jullie hele zorgzame ouders zijn die er alles aan doen en gedaan hebben in het belang van dochter. Dat ze zich nu afzet kan ik begrijpen, dat doet immers ieder kind:( Dat ze misschien alleen in handen komt van mensen die geen idee hebben wat de beste zorg voor haar is kan ik niet begrijpen. Ik heb tranen in mijn ogen en kan mij niet indenken als ouder door welke hel jullie nu gaan. Ik wens jullie heel veel kracht toe en geef je een virtuele dikke knuffel.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Och naam vergeten, groetjes Vera

    BeantwoordenVerwijderen