14 mei 2015

Goedemorgen.
Kijk eens Pim, ik denk dat ze alle honderd gaan uitkomen.

Ik begin de dag met het maken van salade, voor onderweg.

Eindelijk een setje kleding gevonden?

Mooi! Dan kunnen we gaan.

We zijn nog wel even onderweg.

Geeft niks.

Voor je het weet zijn we al in België.

Tijd om even te stoppen.

En natuurlijk vergeten we Meneer T niet.

Geef mij de salade.

Fijn!

Kom nou Zaagmans, we moeten weer verder.

Gelukt, ik heb hem in de auto gepropt gekregen, ik vertel hem namelijk dat er nog een verrassing is onderweg.

Deze dus.

Dunkin Donuts!

Ik zou van elke donut wel een hapje willen nemen.
Gewoon één hapje.

Ben je gelukkig?

Ik heb koffie, dus dan ben ik dat ook.

Lekker saai Zaagmans.

Ik neem citroen.

En we zijn weer vertrokken.

Waar gaan we nu weer slapen Zaagmans?

Ach ja, of je nu naast een zendmast of een kerncentrale slaapt.
Is allemaal straling.

Hoi!

Wat een bijzondere kamer hebben we.

En een bijzondere badkamer.

Gelukkig hebben we wel uitzicht op de kerncentrale.
De één heeft graag uitzicht op de Eiffeltoren, de ander kiest voor een kerncentrale.
Zal ik nu dan maar ophouden met het maken van vergelijkingen?
U weet het nu vast wel.

Minpuntje... Geen deur in de badkamer.
Gaat het nog Meneer T?
Die lucht!

Over lucht gesproken.
Laten we eens gaan kijken waar we nu eigenlijk logeren.

Maar Zaagmans!
Waarom zijn we niet in dit hotel gaan slapen?

Zaagmans komt niet meer bij!
Hôtel...
Hôtel de Ville.
Je kan hier trouwen zegt Zaagmans.
Oh wat een bijzonder Hotel, zeg ik.
Stadhuis, zegt Zaagmans.
Ok, en u wist dit natuurlijk wel.

Goed, als we dan het schaamtelijke moment voorbij zijn, rijden we weer verder.

Hier langs.

En hier langs.
Laten we eens een stukje gaan lopen langs het glutenveld.

Goed idee.

Wat is het hier mooi.

Obelix.

Zaagmans, wat doe je?

Die is nog wel even bezig.

Dan ga ik ondertussen wel een stukje lopen met Meneer T.

Kijk ze rennen!

Meneer T geniet nog even van het uitzicht op de kerncentrale.

En weer rennen.

Kan hij zelfs met zijn ogen bijna dicht.

Ik kan geen genoeg krijgen van dit soort vliegende plaatjes van Meneer T.

Kijk hem lachen.
Ok, genoeg.
We moeten door.

Hop.
En van Frankrijk, zo door naar Luxemburg.
Waar we iets wilden eten, maar ook hier vieren ze Hemelvaart door alles gesloten te houden.

Terug naar de regen in Frankrijk.

Eigenlijk is het hier dus altijd bewolkt.

U ziet Zaagmans denken.
Wát is dit?

Mooie natte pruik zeg.

Beeldig.

Kom, laten we nog een stukje lopen.

Hier was iemand zijn gezin heel erg zat.
Of zijn vrouw.
Of haar man.
Eng dorp, een kerncentrale doet rare dingen met mensen.

Kom Meneer T, we gaan.

Lekker beetje boekje lezen op bed.

En op tijd slapen.

Truste!
Klik hier om te zien wat ik precies één jaar geleden deed.