17 maart 2015

Goedemorgen.
Volgens mij ga ik spijt krijgen van deze kledingkeuze.
Nu al korte mouwen?
Ach ja, je moet er wel een beetje in geloven hè.

En dat doe ik hoor.
Ik moet wel, kijk maar eens naar mijn witte snoet.

Dus ik maak rap het bed op.

Kijk, kijk, de zon begint al te schijnen.

Als een malle haal ik een stofzuiger en een dweil door het huis.
Zo!
Dat hoef ik vanmiddag in ieder geval niet meer te doen als de zon schijnt.

Hop, op de fiets naar fysio.

Ik kom eraan.

En hier ben ik alweer klaar.

Kijk!
Ik fiets zelfs met mijn jas open.

Wie staat mij daar met zijn ogen dicht op te wachten?

Zo!
Ik plof op een stoel met mijn boek en wat lekkers.
Eén hoofdstuk en dan ga ik weer verder met wat ik moest doen.

Dat lukt dus echt niet.
Laat maar zitten, ik lees het boek wel gewoon uit.

Ziet u deze plank?
Die heb ik net heel hard op de grond gegooid.
Ik durf hem alleen niet meer op te pakken...
Ik gooide hem namelijk op een heel grote zwarte spin.

Het boek is uit :(
Ik had er zo graag nog wat langer in willen verdwalen.
Boeiend tot de laatste letter.

Nou de middag is wel een beetje voorbij.
Ik hang maar een was op.

En ruim hier wat op.

Gelukt.

Tijd om een maaltijd te bouwen.
Iets met vis.

Hmm, hier ziet het er beetje uit alsof het al eerder is gegeten.

Door naar het volgende gerecht.

Courgettesalade.

Ja wat is het nou?

De salade is nog een lastig dingetje.

Het is vooral een heel lange salade.
Handig hoor, zo'n Spirelli.

HUH?

Wat is dit dan?

Een luchtballon.
Nou, dan is het echt voorjaar hoor mensen.

Oh, weet u het nog van die plank?

Zaagmans gaat mij redden.
Kijk mij dapper op de stoel staan.

Geloof mij, in het echt is hij veel groter en dan nog, hij is ook nog eens gekrompen door de zon, echt, heus!

De rest van de avond ga ik mij bezighouden met het Zorgkantoor.
Totdat ik naar bed moet, denk ik...Ik weet het wel zeker.

Truste!

Klik hier om te zien wat ik precies één jaar geleden deed.