13 september 2014

Goedemorgen.

Ziet u de dozen achter mij?
Die moeten vandaag nog naar de opslag.

Eerst ontbijten.

De eerste lading staat al klaar.

Men, wat heb ik lange armen.
Ik heb helemaal geen selfie stick nodig.

Kom we gaan.

Eerst wat halen voor het zeil van de boot.

Ik wacht hier wel.

Met hem.

Zo, we kunnen plakken, lijmen of weet ik veel wat.

Super spul dit.
Dochter kan er zelfs haar paard mee plakken.
Of haar fiets.

Ik neem nog maar een shake.

En dan gaan we weer op pad.

En terwijl Zaagmans onze halve huisraad bij de kringloopwinkel brengt,

Loop ik nog even een rondje door de winkel.
Op zoek naar een schat.

Alles wat de kringloop niet wilde hebben slaan we dan maar op.

Echt iedere keer als we hier komen vraag ik mij af of we echt wel zoveel spullen moeten hebben.
Ik word er zenuwachtig van.
Ik wil niet zoveel.
Volgens Zaagmans moet ik er maar aan wennen.
Snap ik...
Dat hij dat zegt, driekwart is namelijk van hem.

Kom.

Ik had trek.
Maar het was helemaal niet lekker.

Tijd voor koffie en cake.
Niet dat er iemand dood was, ik had er gewoon zin in.

Deze hier moet vandaag ook weg.
Maar waar laat je de inhoud?

Snel naar IKEA.
De beste in opbergen.

Ik heb de zelfde kleding aan als het IKEA meisje.

Maar Zaagmans kan er ook wat van.

 Alle bakken gevonden?

Uhhm....
Je bakje!

Sokken uitzoeken.
Sowieso uitzoeken, ik ben blij hoor.

Waar zijn dan die anderen gebleven?

Nog een kast leeg!

Ik neem de tip van Martine  over.
Mijn handen jeukten van de week al bij het zien van haar lades.
Dacht dat ik moest wachten tot na de verhuizing, maar hier heb ik dan toch mijn momentje gevonden.

Zo zou je het ook kunnen doen.

Maar nee, wacht, het kan veel beter.
Ziet u mij met de minuut gelukkiger worden?

Precies!
Kijk eens.

En ik flik het zelfde kunstje nog een keer.
Woehoe.

Wat kom je doen?

Hé!
Wát kóm jé doen?

Zo, onder de indruk?

Het diner was ook wat vreemd.

En Zaagmans kijkt wat vreemd.
Snap ik ook wel na een hele dag tillen, beuren, sjouwen.

Sweaterman!
Wat leuk.

Ik heb vandaag van vier kasten één kast gemaakt.

En ik denk dat ik hier vanavond vlak voor het slapen nog een uurtje ga zitten.

Gewoon kijken.

Heerlijk!

Ik zou hier mijn werk van moeten maken.

Iemand binnenkort verhuizen?

Kijk, weg!

Uhm, alleen dit nog niet.

Morgen weer een dag.

Als dank voor het harde werken krijg ik van Zaagmans een lekker drankje.

Ik bof maar!

Die ga ik keurig opdrinken terwijl ik op een stoel zit en naar de inhoud van de net opgeruimde kast kijk.

Ha!

Truste!